Aile, eş dost, komşu, yakın çevre olarak önceden bir gun kararlaştırın. Her hafta o akşam belli bir saatte bir araya geleceksiniz. Herkes paylaşacak bir şey getirsin. Salonda (hava güzelse bahçede) oturup birbirinize hal hatır sorarsınız. Birinin hayatında sevindirici, şükredecek bir olay mı var? Hep birlikte şükredersiniz. Birinin derdi sıkıntısı mı var? O can için dua edersiniz.

İnsan toplumsal varlıktır. Tabii ki Kelâmı öğrenmek, Kelâmı bilmek gerek. Tevrat ne der? “‘İnsan için yalnız ekmekle yaşamak yetmez, Hakk’ın ağzından çıkan her bir kelâm ile yaşamalı.” Ama kelâmı tek başına öğrendiğimizde kısır kalır. Toplumsalız, ancak diğer canların değerli fikirlerini yorumlarını dinleyerek tartarak ortak bir anlayışa varabiliriz.

Kelâmı öğrenmenin amacı, salt kuru bilgimizi artırmak çoğaltmak değildir elbet. Kuru bilgi tek başına neyi ifade eder, neye yarar? Tevrat ne diyordu? “Hakk’ın ağzından çıkan her bir kelâm ile yaşamalı.” Hak kitapları aslında talip için talimat kitabıdır, el kitabıdır. Diğer canlarla birlikte o hafta öğrendiklerimizi günlük hayatımıza nasıl tatbik edeceğimizi kafa yormalıyız, somut planlar yapmalıyız.